Dit was precies de periode met droog weer die nu nodig was om het graan
binnen te halen. En of hij nu tien of twintig jaar of vijftig plus is, elk jongetje
met een beetje gevoel voor het boerenwerk stopt er voor; combinen. Het geraas van de hoog-toerige
diesel, het stof, de draaiende haspel boven de indrukwekkend brede maaibalk; machtig mooi. En
omdat het alleen maar met mooi weer kan, is het voor mij voor eens en altijd
verbonden met de warmte van hoogzomer. Je kunt er maar even van genieten, dus natuurlijk
bleef ik kijken toen ik op de terugweg van het werk langs deze combine kwam:
|
Waar komt die machine toch vandaan? |
|
De bunker lossen |
|
En weer verder |
Ook de boer die met thee voor de loonwerker langs komt vindt het weer mooi om te zien. Zelfs in z'n vakantie zet hij de auto aan de kant om met zijn zoons te gaan kijken wanneer er wordt gecombined. Vroeger had hij ook in
dit loonwerk gezeten. “Slecht werk was het toen”. “Zwart van het stof en dorstig kwam je thuis”. Nu had hij ook een rondje mee gedaan in de aircontioned cabine. Mooi
werk zo. Vijftien jaar lang was er maïs op dit perceel verbouwd, maar eigenlijk
vond hij dit veel mooier, al had je er wel meer werk aan. “Het gewas ritselt mooi wanneer de wind er doorheen gaat en het ruikt
lekker als het bloeit”. Het perceel was
laat ingezaaid en het jonge gewas had flink van de kou geleden, maar de
opbrengst leek goed te worden, de graanprijzen zijn niet slecht dit jaar, al hadden de korrels wat groter gekund. "Met de
duiven viel het hier wel mee, z’n broer had er aan de overkant van de weg meer last van". "Daar hadden
ze duidelijk de trek op". Mooi werk toch: Oogsten.
Alle teksten en foto's ©Sjerp M. Weima 2012
Geen opmerkingen:
Een reactie posten