dinsdag 20 september 2022

Een akkertje op Ameland

Van zo’n harde NW-er kun je, met een verblijf op de wadden in het vooruitzicht, behoorlijk onrustig worden: Kans op zeetrek! De veerboot werd alvast ingehaald door Grote sterns en een Kleine jager. De stemming zit er gelijk al in. De volgende ochtend op de P bij strand Buren waan ik me even de enige; totdat ik me omdraai en er uit de lijnbus zo’n 30 vogelaars ontschepen. Zij kiezen voor de koffie in het paviljoen, ik blijf liever buiten voor: Zwarte zeeëenden in de branding of vliegend van hot-naar-haar, een enkele Roodkeelduiker en Kleine jager en gelukkig ook Jan-van-Genten. De show wordt wat mij betreft gestolen door 2 Grauwe pijlstormvogels die met indrukwekkende snelheid laag over de golven scheren. Da’s echt kicken voor deze vogelende zandhaas.

Maar na een paar dagen begint die immer aanwezige wind op m’n gemoed te werken. Je merkt het eigenlijk pas als de herrie in je oren, het rukken aan je statief en verrekijker, spray op de bril en optiek, het zwoegen op de Fyts even wegvalt in de luwte van een bebost dijkje.

 

Zonnetje erbij en uitzicht op een net ingezaaid akkertje; daar kan een mens van opknappen. Er zijn meer schepselen die deze plek waarderen: Kieviten en een enkele Goudplevier speuren naar iets eetbaars. Vinden ze iets, dan moeten ze de buit zo snel mogelijk naar binnen werken, anders zijn ze hem kwijt aan een Kokmeeuw.

Daartussen scharrelen, rustig en onopvallend, Bontbekplevieren. De rust is weergekeerd!


 

                                  Alle teksten en foto's ©Sjerp M. Weima 2010 - 2022.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten