zondag 30 oktober 2011

Xtra uur

Met het extra uur in dit etmaal kan ik twee kanten op; aan de nacht of aan de dag toevoegen. Ik neem de fiets en trap in zacht ochtendlicht de Tetwijkse weg op. Een verstoorde IJsvogel vliegt vanuit de spoorsloot over de tuin van de fam. de Wit de polder in. Blokhoven is lichtgrijs en leeg.  Bij het toegangshek naar het Werk aan de Groene Weg stop ik en neem mijn eerste bakje koffie.

Prima plek; ingang Werk aan de Groene Weg

In de bomen rond de huizen is een lijsterspektakel gaande. De lichtrotte appels van de hoogstam in de  voortuin van de boerderij worden aangepikt door Kramsvogels. M’n camera is gecrasht dus ik moet ze extra goed bekijken: GemĂȘleerde grijze mantel, lichtoranje keel, en dan die prachtige V-vormige vlekjes op de flanken. Overal jakkeren Merels achter elkaar aan, de combinatie van doortrekkers en overwinteraars levert kennelijk conflicten op. Koperwieken houden me vanuit een wilg scherp in de gaten. Een Zanglijster ziet er met z’n ronde oog in een zacht beige gezicht veel vriendelijker uit. Het mannetje Grote bonte specht is daarbij vergeleken een en al contrast. Zwart, wit en rood. Een oranje zweem op zijn borst maakt het beestje minder hard. Boven z’n snavel is hij vreemd bruin, zeker te diep in het rotte hout zitten poeren.

Kramsvogel (*)

Koperwiek (*)

Er zit nog juist genoeg blad aan de populieren op het Werk, om ze te laten ruizen. Hun geluid mengt zich met het kerkklokje van Everdingen en de  klaterende zang van twee Roodborstjes. De Achterdijk wordt gebruikt als werkplaats. Zwarte kraaien hakken er namelijk hun walnoten in stukken om bij de inhoud te komen. Kauwen proberen er een graantje mee te pikken. De Vlaamse gaaien zijn druk met het aanleggen van een wintervoorraad. Ze pendelen voortdurend, maar stiekem, tussen de berm van de Achterdijk, proppen daar hun krop vol met een paar eikels, en de bosjes op het Werk, waar ze die buiten mijn blikveld zullen verstoppen. Als ik daarna naar huis fiets merk ik dat het extra uurtje, hier in de besloten ruimte buiten, heeft geholpen om na het verdriet en de zorg, waar we deze weken in onze familie mee te maken hebben, een beetje tot rust te komen. En met die camera zal het ook wel weer in orde komen.

(*) (Zoals gezegd; m’n digiscoop camera is gecrasht. De bijgaande vogelfoto’s komen uit m'n archief).

donderdag 13 oktober 2011

Hoog daarboven de herfst


Somber en schimmel na kleffe natte dagen.
En dan het zachte ochtendblauw.
Mist lost op en hoog daarboven;
mijn eerste Kolgans roept
zijn heldere klank
en zet me in beweging.