donderdag 19 november 2015

In de luwte van het fort

19-11-15 polder Blokhoven Fort Honswijk; Waterhoen

Het waaide nog steeds hard dus koos ik om te beginnen voor het westen. In de Elzen langs Kaaidijk en Elpad leverde dat tussen tientallen Putters een paar Sijzen op. Na een Dodaars en het winterse geluid van Smienten in de Ossenwaard is het vanaf daar windje mee over de dijk en in de luwte van Fort Honswijk tijd voor koffie. Verrassend veel vogels nog. De Kramsvogels en Koperwieken vertrouwen het niet helemaal, ze blijven zachtjes alarmeren. Terecht: Een Sperwer (1ste winter) houdt de boel scherp in de gaten. Een mooi uitgekleurd Waterhoen trekt samen op met een vogel die ongetwijfeld deze zomer is opgegroeid. Kuif- en Krakeenden rusten of eten wat. Heel rustig glijdt een Slechtvalk (een mannetje) laag over me heen. Hij draait en duikt wat rondjes boven het fort en verdwijnt dan naar het westen.

Een schapenboer, al jaren met pensioen, komt zijn kleine kudde inspecteren en langs voor een belangstellend praatje. De ram is mank en lijkt niet goed te dekken. In z’n Texelaars zit voldoende Swift ingekruist om ze zonder al te veel hulp af te laten lammeren. Met twee lammeren per schaap per jaar is hij best tevreden. Het is  rendabel en niet te veel werk. Hij is hier vlakbij geboren; in “De Morgenstond”, verderop onderaan de Lekdijk. Zijn vader had er een gemengd bedrijf, fruit en melkvee, zoals de meeste boeren hier. Destijds was hij nog op de boeldag geweest bij van Wijk, toen die stopte met boeren op “De Groote Geer”. Ja, dan heb je het zomaar over geschiedenis: In 1985 werd rond die eeuwenoude hoeve een nieuwbouwwijk uit de grond gestampt. Ik woon er, inmiddels ook al weer vijfentwintig jaar, bijna naast.
 
                                       Alle teksten en foto's ©Sjerp M. Weima 2015

maandag 2 november 2015

Nazomer in November


Mijn broer, die nog in het Noorden woont, kan vanwege dichte mist al twee dagen met max. 90km / uur over de autosnelweg. Het zonnetje op mijn rug maakt mijn standplaats hier aan de Pothuizerweg beslist aangenamer. Er is bovendien voldoende activiteit van de vogels op het pas gemaaide maïsperceel. Een gezinnetje Toendrarieten kondigt hun aankomst aan met karakteristiek “honkende” ganzenroep. Ik had overigens beslist niet gedacht dat er voor Spreeuwen hier iets te eten zou zijn. Zij kennelijk wel, want het zijn eerder duizenden dan honderden die in heel dichte heel donkere plakkaten kwebbelend en soms krijsend de bodem afstruinen. Een Sperwer zaait paniek. Die kun je horen in duizenden zich weg haastende vogelvleugeltjes en zien in de ronde wolken die ze vormen.

021115 Polder Blokhoven Pothuizerweg; Spreeuwendrukte

Uit de richting van de Lek klinkt gebabbel van ganzen. Vanaf de Scheidingsweg heb ik mooi zicht op ruim 750 Kol- en een kleine 200 Grauwe ganzen. Ik neem ruim de tijd voor een telling om het aandeel 1ste -jaars vogels te bepalen. En weer valt op dat de paren met jongen beslist niet homogeen over de groep zijn verdeeld. Ondertussen haal ik tijdens dit turven 3 gekleurringde vogels binnen. Het duo met licht-groene ringen is al een paar jaren onafscheidelijk in deze polder aanwezig. Ook Zwart KHJ komt hier vaker. Leuk ze weer eens in goede gezondheid terug te zien.

021115 Polder Blokhoven Scheidingsweg; bekende gasten.
Daar sta je dan; in een zomers fleece-vest, te kijken naar Kolganzen die grazen op een gewas dat hoog staat als in de nazomer. Volgens de kalender is het november.

Alle teksten en foto's ©Sjerp M. Weima 2015