donderdag 1 november 2012

Bruine Buizerd




Zoals hij hier, in de regen, op die betonnen boompaal in de boomgaard zit, oogt hij een stuk minder imposante dan de Slechtvalk die, even terug aan de Achterdijk, de Veldleeuweriken en Spreeuwen de stuipen op het lijf joeg. Minder fel ook dan het Sperwermannetje dat daar vlak voor me langs schoot, een merel in zijn poten, op weg naar zijn plukplaats in de tuin van huize Wavuluaa
Maar onderschat een Buizerd niet. Ik heb eens met eigen ogen gezien, hoe een Buizerd een Bruine kiekendief vrouw haar prooi afhandig maakte; de laatste had geen schijn van kans. En toen vanaf de jaren zestig resistente pesticiden werden verboden en de meeste jachtopzieners stopten met het doorschieten van buizerdnesten en het plaatsen van klemmen greep de soort haar kans. Ze verliet haar bastions op de hogere zandgronden, veroverde heel Nederland en broedt nu tot in de diepste polders en op de wadden. Daarbij hebben zich nu overwinteraars uit Noord- en Oost-Europa gevoegd. 

Ze zijn misschien wel erg gewoon geworden, zo zou je kunnen stellen. Maar omdat ik juist oud genoeg ben om deze roofvogel als schaarse soort te hebben meegemaakt stop ik er nog graag voor om wat beter te kijken. Naar de attentie in de houding en de ogen van de roofvogel bijvoorbeeld. Zo’n vogel ziet gewoon veel meer dan een mens ooit zal kunnen waarnemen. De variatie in verenkleed is groot bij deze soort, waarbij ik dit donkerbruine standaard type wel het mooiste vind. Bepaling van leeftijd is bij Buizerds niet altijd simpel. Jong volwassen vogel, denk ik: De iris is al vrij donker en er is beginnende dwarse streping op de lichte delen onder op de buik. Er lijken wel lichte randen aan de vleugeldekveren te zitten, maar die zijn niet echt scherp getekend. De donkere eindband aan de staart die hoort bij de adulte vogel is flink gesleten; te veel en te lang door de natte boomgaard gesjouwd, op zoek naar regenwormen. Modder op de stevige gele poten. Hij schaamt zich er niet voor.

01-11-2012 Polder Blokhoven, Achterdijk; Buizerd op boompaal.


Nog even over de foto’s: Deze vogel had ik hier fietsend al een aantal keren heel dicht bij de weg getroffen; trapte ik langzaam door, dan bleef hij zitten, stopte ik vloog hij weg. Vanuit de luwte van de auto lukte het deze keer wel om een paar foto’s te maken. Let wel, het regende vanuit een donkere lucht en de vogel zat niet echt dichtbij. De resultaten met dit digiscopen blijven me verbazen. Met dank aan de, mij onbekende, automobilist die stopte en wachtte met passeren om mij de gelegenheid te geven deze opnames te maken. Hoffelijkheid in een koude grijze polder; het bestaat echt.
Alle teksten en foto's ©Sjerp M. Weima 2012

1 opmerking:

  1. Hallo Sjerp,

    De laatste foto vind ik heel mooi, juist omdat je de regen ziet. Knap gedaan maar het model is ook niet mis.
    Buizerds zijn dan inmiddels wel een soort algemeen, of een algemene soort, ik kijk er ook altijd naar. Er zijn zoveel variaties, 't verveelt nooit. Maar ach, vogels kijken verveelt sowieso nooit!
    Afgelopen zondag (ook in de regn) mijn eerste kolganzenring van het seizoen afgelezen: RVS zwart, óók een bekende van jou.

    Groetjes,
    Marianne

    BeantwoordenVerwijderen