donderdag 9 juni 2011

Tussen koeienpoten

Het Gele kwikstaart mannetje is, tussen het hoge gras van het “15-juni-perceel”  voor me, druk bezig z’n kostje bij elkaar aan het scharrelen. Hij verzamelt meer dan alleen voor eigen gebruik, want met een bek vol zie ik hem gaan en na een grote boog  twee percelen verderop landen. Minder dan twintig seconden later stijgt hij in m’n kijker-beeld opnieuw op, nu met een wit pakketje in z’n snavel, dat na een korte vlucht wordt gedropt. Verraden ! Mijnheer moet een nest met jongen ergens op dat perceel hebben. Wel vreemd, want zojuist meende ik gezien te hebben dat dit nog werd begraasd. er is geen boer bij de hand om dit te checken. Eerst het nest nog maar eens zien te vinden, want Gele kwikjes heb je doorgaans niet zomaar tussen de bamboestokken. Door de telescoop opgesteld op de kop van het perceel prent ik de positie van de verdwijnende kwikstaarten t.o.v. zuringpolletjes en een paar gele composieten in m’n hoofd. Dichterbij gekomen tref ik een vrijwel geheel open en bloot gegraasd nestje aan met dons-jongen van, ik schat een dag of 4-5 oud. 

09-06-2011; Broedsel van Gele Kwikstaarten in een kaal gegraasd nest.

Volstrekt hulpeloze beestje zijn het, die grote koeienkoppen met een paar happen hun beschutting hebben zien weg vreten en wonderwel niet vertrapt zijn door de gespleten hoeven. Heb je zo’n nestje eenmaal gevonden dan ben je daarna medeverantwoordelijk voor het welzijn van deze diertjes. Nou zoeken Gele kwikstaarten graag tussen de koeienpoten naar insecten die door de grazende beesten uit hun schuilplaatsen worden verdreven, maar dit leek me wat al te link. Ze hadden het tot nu toe overleefd, maar de kans is groot dat de jongen alsnog zouden worden vertrapt. Ik heb alleen geen spullen om passende maatregelen te kunnen nemen. Vijftig meter verderop gloort een begin van een oplossing, want daar wordt een Tureluursnest gespaard door een stroomdraad op batterij. Qua vinddatum en broedduur zou die inmiddels uitgekomen kunnen zijn. Bovendien had ik de vogel nog niet in die buurt gezien. Inderdaad blijkt de omheining niet meer nodig want het legsel werd succesvol uitgebroed. Ik kan aan de slag met het verplaatsen van Electra naar het nestje met Gele kwikken. Het kost wat moeite om de draad goed op spanning te krijgen, alvorens ik het apparaat weer in kan schakelen en daarna tevreden over deze zelfredzaamheid, mijn heiningwerk kan gaan bewonderen.

09-06-2011: Sjerp's heiningwerk ! In de achtergrond het blok gras met uitgekomen Tureluur nest.

Ik hoop dat de koeien er ook net zoveel ontzag voor hebben als ik. Het elektrische geluidje van de pulserende batterij harmonieert erg fraai met het instemmende “kwik-me-dit” van de roepende Kwartel in de achtergrond.

Een opmerking bij deze foto’s is op z'n plaats. Ik maak namelijk niet graag foto’s van nesten met legsels of (juist uitkomende) weidevogeljongen. De neiging is vaak groot om als trofee van de weidevogelnestenjacht een foto mee te brengen. Maar het maken is zelden in het belang van de vogels en kost altijd extra tijd en voetstappen die je in de buurt van het nest doorbrengt resp. maakt. Ook zie ik foto’s waaruit duidelijk blijkt dat de gepaste afstand, die een weidevogelbeschermer in acht zou moeten nemen tot de nesten, flink wordt overschreden. En dat terwijl we inmiddels weten we dat er een negatief bezoekeffect" op het broedresultaten bestaat. Maar laat ik het bij mezelf houden: Ik voel me al gauw “te veel” met alarmerende vogelouders in de buurt. Ik probeer dit soort opnames dan ook alleen nog te maken om bijzondere situaties of legsels te documenteren en dan alleen wanneer de situatie het toelaat. Hier was ik echter al zo lang bezig met het aanbrengen van de bedrading dat het maken van de foto’s (van gepaste afstand) bijna geen extra verstoring of het aanbrengen van ongewenste sporen tot gevolg gehad kán hebben.

Door onderaan dit bericht "reageren als" "anoniem" te selecteren kan iedereen een reactie kwijt. Het is natuurlijk wel prettig wanneer ik weet wie een bericht achterlaat.

1 opmerking:

  1. Ha Sjerp,

    inderdaad moet het belang van het nest voorop staan en dat stelt beperkingen aan het fotograferen van / bij een nest. Mijn stelregel is: als het fotograferen de kans op het verloren gaan van het nest vergroot, niet doen. Moet je steeds weer inschatten, is geen vaste vuistregel voor te geven. In ieder geval niet het nest vrij prepareren, er niet aan zitten (geur), afstandje houden (ook geur, plat gras) e.d. En natuurlijk al helemaal niet nesten zoeken alleen maar om ze te fotograferen. Maar of je nu 3 minuten voor het registreren en beschermen van het nest of 6 minuten voor het ook fotograferen bij het nest bent: dat maakt in de regel niet veel uit.

    Groet,
    Jan Buys

    BeantwoordenVerwijderen