zondag 20 mei 2012

Herrie


Na het maaien en kuilen in de afgelopen week is het op de meeste grasland  percelen in Polder Blokhoven oorverdovend stil geworden. En nu de kraaien en de kleine mantelmeeuwen de "restjes" hebben opgeruimd heeft de natuur op dit geelbruine land voorlopig weinig te zoeken.
 
Maar op een paar plaatsen in de polder is de sfeer nog heel anders: 
We kijken wat bezorgd naar de lucht in het zuiden; het rommelt richting Culemborg. Laten we maar snel het land op gaan want als deze buien de Lek oversteken kunnen we beter niet meer in het open land zijn. Het lukt ons niet om ongemerkt de polder in te lopen. Dat krijg je ervan wanneer je werk maakt van legsel bescherming en er boeren zijn die percelen later maaien voor hun  weidevogels. Dan komt de hele buurt graag bij je inwonen en neemt gelijk alle familie mee. Hier lopen meerdere paartjes Grutto’s, Kieviten en Tureluurs met jongen en dat zullen we weten ook. De vogels komen op ons af, slaan groot alarm en gebruiken daarvoor een frequentie en zoveel decibels dat je er tureluurs van wordt. De rust lijkt weer te keren wanneer we verder het land in zijn gegaan en Jan, nadat hij het heiningdraadje heeft verzet, op z’n weide-fiets terug naar de stal trapt. De vogels denken dan even dat het gevaar is geweken, maar zodra we ons bewegen komen ze weer in het geweer. Dit wordt niks en het weer wordt steeds dreigender; dan maar terug naar het betonpad. Maar zelfs tot vlak achter de erven komt een Tureluur ons nadrukkelijk inprenten dat we hier niet worden geduld.



We trekken ons verder terug totdat we met rugdekking van de mestsilo van de terugkerende rust kunnen genieten. De lucht blijft dreigen, maar het onweer komt de rivier niet over en drijft weg naar het oosten. Het wordt steeds stiller en de zon komt in het westen nog juist onder de wolken door. Een deel van buurman’s koeien neemt het zekere voor het onzekere en gaat terug naar de stal. Een Steenuil scheert voor ons langs en loert vanaf een bult rommel met scherpe gele ogen naar prooi. Het wit van jagende Visdieven steekt fel af tegen de donkerende lucht. Een Ooievaar wordt afgepoeierd wanneer hij huiswaarts keert richting Brink. Twee Kievit gezinnen scharrelen op het perceel voor ons, een ouder probeert haar jongen onder de vleugels te houden. Het gaat regenen; het sein om naar huis te gaan. We rijden samen nog een rondje over de Lekdijk in zeldzaam mooi licht.
Alle teksten en foto's ©Sjerp M. Weima


2 opmerkingen:

  1. Ik ben zelf altijd een actief twitcher geweest maar ben daar men of meer mee gestopt, ik weet nu ook waarom!! Zoals je gelezen hebt heb ik zaterdag iemand aangehouden die tussen de weidevogel pullen liep, ik word er echt niet vrolijk van en de man ook niet want er wacht hem, geheel terecht, een leuke print. Als het niet goedschiks kan dan maar kwaadschiks.
    Je blog blijft trouwens leuk om te lezen.

    Mvg André

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Sjerp,

    Wat een plaatje van een Tureluur!!! Zo'n kaal weiland, mwah :-[

    Groet,
    Marianne

    BeantwoordenVerwijderen