woensdag 30 mei 2012

Met vlag en wimpel

Wanneer dit seizoen voorbij is wil ik nog wel een keertje uitweiden over hoe ver je zou mogen gaan bij de bescherming van de natuur in boerenland. Dat kan best ver zijn, maar wanneer je in de buurt komt van natuur (ver)bouwen dan ben je over mijn grens. Maar nu nog even niet, nu eerst genieten. Om te beginnen van het weer en de kleur van het licht van deze avond. Van het struinen door dit weiland dat een echt weiland is i.p.v. een akker waarop gras wordt verbouwd. Een weiland dat met zo’n verscheidenheid aan alledaagse soorten planten is begroeit, dat je het een plantengemeenschap zou mogen noemen. In elk geval is het een vegetatie die blijft staan, ook al is het bijna 1 juni.

Van de gedeelde opwinding die zich van ons meester maakt, als weer die Gele kwikstaart uit de rand van dat greppeltje komt.  We hoeven het nest niet meer te vinden en weten genoeg: Stokken ruim om de deze plek zetten, zodat het nest na 1 juni niet wordt uitgemaaid en verder met rust laten. Van die Grutto die zo dichtbij op een paaltje komt alarmeren, dat hij het hele beeld van je telescoop vult.

Van de bevestiging dat je die schuin afvliegende Grutto goed had gezien; Jan's vijfde Gruttolegsel. Van de gedeelde spanning over de jeugdige maar domme stier die samen met een van zijn vriendinnen aan de verkeerde kant van het heining draadje is beland; wat gaat hij doen? Blijft in de buurt van z’n harem natuurlijk, zo zijn mannen. Van de frustratie over die lepe Tureluurs, die al bij de eerste kik als een schicht zijn verdwenen en kans zien om ongezien weer op hun nest te komen; het lijkt wel alsof ze door de grond kunnen kruipen, als mollen. Maar uiteindelijk weten we ook die twee nesten tussen de stokken te krijgen. En dan de roep van een Steenuil.
(Waarom we hier ook al weer lopen? Om hoge stokken met plastic vlaggen te plaatsen op de beide percelen die 1 juni worden gemaaid. Die moeten de Grutto- en Tureluurgezinnen op het idee brengen een veiliger (15 juni)-perceel op te zoeken).
Alle teksten en foto's ©Sjerp M. Weima 2012

Geen opmerkingen:

Een reactie posten